آرشیو بهمن ماه 1402

تمیزی استخرها به عنوان یکی از محیط ‌هایی که با تماس مستقیم انسان‌ ها در ارتباط است، همواره مورد توجه بوده است. به همین دلیل در این مقاله تصمیم داریم تا درباره انواع کلرها صحبت کنیم.

انواع کلرهای مورد استفاده

کلر هندی

کلر هندی آکوافیت ماده ‌ای است که اصلی ‌ترین ترکیب آن کلسیم هیپوکلریت است. این ماده به صورت پودر کلرین با فرمول Ca(CLO)2  با درصد خلوص 70 درصد یک ترکیب معدنی است و به عنوان یک ماده باکتری‌ کش، انگل ‌زدا و جلبک ‌کش استفاده می ‌شود تا آب را ضدعفونی و تمیز کند. معمولا این نوع کلر در اشکال  قرص‌ کلر و پودر سفید کلر به عنوان کلر استخر استفاده می ‌شود، زیرا پایداری آن بیشتر از کلر معمولی است. از آنجا که کلر هندی آکوافیت در فرآیند ضد عفونی آب استخر استفاده می ‌شود، برای شوک کلرزنی و کنترل PH آب استخر نیز به کار می ‌رود.

کلر ایرانی

کلر ایرانی که امروزه به ‌صورت عمده در کشورمان تولید می ‌شود، دارای ویژگی ‌ها و خصوصیاتی است که باعث شده است تا این نوع کلر، مصرف بیشتری نسبت به کلرهای خارجی در داخل کشور داشته باشد. از کاربردهای این نوع کلر می‌ توان به تولید کاغذ، منسوجات، PVC  و حتی تصفیه آب آشامیدنی و ضد عفونی استخرها اشاره کرد.

یکی از ویژگی ‌های برجسته کلر ایرانی، واکنش ‌پذیری بالای آن با سایر عناصر است. از آنجایی که کلر ایرانی دارای ویژگی ضد عفونی‌ کنندگی قوی است، در تصفیه آب آشامیدنی و فاضلاب کاربردهای زیادی دارد. با این وجود، واکنش‌ پذیری آن نیز می‌ تواند آن را برای موجودات زنده سمی کند، بنابراین رعایت اصول ایمنی و استفاده صحیح از این ماده قدرتمند امری حیاتی است.

کلر آمریکایی

کلر آمریکایی یکی از پودرهای کلر با کیفیت بالاست که برای ضد عفونی آب آشامیدنی و آب استخر مورد استفاده قرار می‌ گیرد. پرکلرین به صورت پودر کلر و قرص کلر برای تمیزی آب استخرها استفاده می ‌شود. با استفاده از پرکلرین، تمام میکروارگانیسم‌ های موجود در آب استخر از بین می ‌روند و از انتقال بیماری ‌های مختلف گوارشی و پوستی جلوگیری می ‌شود.

پودر کلر آمریکایی با درصدهای مختلف خلوص مانند 65، 70، 90 و 100 در بازار موجود است. کلر سلوکس آمریکایی با درصد خلوص 90 و پودر کلر آکواپول آمریکایی با درصد خلوص 100 در بازار قابل دسترسی هستند. همچنین، پودر کلر هندی و چینی با درصد 70 و انواع ایرانی با درصد 60 تا 65 درصد نیز در بازار یافت می ‌شوند.

تمیزی استخرها به عنوان یکی از محیط ‌هایی که با تماس مستقیم انسان‌ ها در ارتباط است، همواره مورد توجه بوده است. اما این تماس مستقیم می ‌تواند خطراتی را به همراه داشته باشد، به ویژه در مورد پخش ویروس ‌ها و باکتری‌ ها که در محیط‌ های گرم و مرطوب مانند استخرها به ‌طور خاص گسترش می ‌یابند. در اینجا بحث ضد عفونی و تمیز کردن استخرها با استفاده از کلر به چشم می آید.

انواع کلر برای ضد عفونی کردن آب استخر

قرص کلر

استفاده از کلر به صورت قرص کلر، به عنوان یکی از مواد ضد عفونی کننده استخر شناخته می شود. این قرص‌ ها در آب استخر شما حل می ‌شوند و در اندازه ‌های مختلف (معمولا ۳ و ۱) در دسترس قرار دارند. آنها می‌ توانند در سبدهای مخصوص قرار بگیرند یا با استفاده از دستگاه‌ های پخش کننده کلر شناور منتشر شوند. اگر از یک سیستم کلر اتوماتیک استفاده می‌ کنید، می ‌توانید از آن برای حل کردن قرص ‌ها استفاده کنید.

پودر کلر

پودر کلر مستقیما هب آب استخر اضافه می شود و میزان آن با توجه به حجم استخر بستگی دارد. پودر کلر سریع‌ تر از قرص ‌ها عمل می ‌کند زیرا ممکن است قرص‌ ها به سرعت حل نشوند، اما پودر کلر به مرور زمان در آب حل می ‌شود. کلر هندی و همینطور کلر ایرانی از جمله کلرهایی هستند که به صورت پودر تولید و استفاده می شوند.

کلر هندی به عنوان یک ماده گندزدا و اکسید کننده قوی شناخته می ‌شود که به آسانی باکتری‌ ها و ویروس ‌های موجود در آب را از بین می ‌برد. این ماده ضد عفونی کننده به صورت پودری موجود است که به راحتی در آب حل می ‌شود.

مایع کلر استخر

مایع کلر مستقیما به آب استخر اضافه می ‌شود و به دلیل سرعت عمل بالا، روشی سریع ‌تر برای ضد عفونی کردن استخر ارائه می ‌دهد. با این حال، مایع کلر دوام طولانی ‌ندارد، بنابراین باید به‌سرعت پس از خرید از آن استفاده کنید. گرانول و قرص کلر به طور کلی دوام بیشتری دارند که یکی از دلایل محبوبیت آنهاست.

گاز کلر استخر

گاز کلر تنها شکل واقعی کلر خالص است و برای ضد عفونی کردن استخرها استفاده می ‌شود. با این حال، به دلیل خطراتی که ممکن است به دنبال استفاده نادرست از آن رخ دهد، فقط سازمان‌ ها و افراد واجد شرایط مجاز به استفاده از گاز کلر برای استخرها هستند. این روش برای استخرهای مسکونی رایج نیست، اما بسیار موثر است.

برای درمان پروستات اگر روش های کم تهلجمی و دارویی پاسخگو نباشد، از روش جراحی استفاده می شود که انواع مختلفی دارد. هر کدام از این روش ها با اهداف و کاربردهای خاص خود انجام می شوند. متخصص ارولوژی با توجه به شرایط بیمار و نوع عارضه، تصمیم می ‌گیرد که کدام نوع جراحی مناسب تر است. انواع مختلف عمل پروستات شامل موارد زیر می‌ شوند:

پروستاتکتومی رادیکال

در این روش، کل پروستات و غدد لنفاوی آن به صورت کامل برداشته می ‌شود تا بیماری‌ هایی نظیر سرطان پروستات به صورت کامل درمان شوند. این جراحی 3 نوع دارد که شامل پروستاتکتومی رادیکال روباتیک، پروستاتکتومی رادیکال باز و پروستاتکتومی رادیکال لاپاروسکوپی می شود. جراحی پروستاتکتومی رادیکال عوارضی دارد که عبارتند از:

• داشتن خونریزی
• ایجاد عفونت در مجاری ادرار
• داشتن بی‌ اختیاری ادرار در اوایل دوره جراحی
• اختلال در نعوظ و ناتوانی جنسی
• آسیب به راست روده که البته این مورد به نسبت کمی رخ می‌ دهد
• تنگی مجاری ادرار

پروستاتکتومی ساده

این عمل در حقیقت یک جراحی پروستات ساده است که عمدتا برای افرادی توصیه می شود که علائم شدید ادراری دارند و حجم غده پروستات آنها به اندازه غیر طبیعی بزرگ شده است. این بیماری به سرطان پروستات مرتبط نمی ‌شود و نیازی به جراحی پیچیده ندارد؛ به همین دلیل از پروستاتکتومی ساده استفاده می‌ شود. در این روش جراحی، کل غده پروستات برداشته نمی ‌شود و تنها بخشی از آن به منظور باز کردن جریان ادرار از دسترس خارج می‌ شود.

این جراحی نیز مانند نوع قبلی، عوارضی دارد که در ادامه آنها را نام می بریم:

• خونریزی از مجاری ادرار
• آسیب به بافت ‌های مجاور پروستات
• بی ‌اختیاری در ادرار
• تجربه ارگاسم خشک
• ناتوانی جنسی و اختلال در نعوظ

لیزر درمانی

استفاده از روش لیزر درمانی یکی از روش‌ های رایج و بسیار موثر در درمان بیماری ‌های پروستات است که به دلیل کارآیی آن، مورد توجه عموم مردم و پزشکان قرار گرفته است. این روش جدید توانسته است جایگزین مناسبی برای روش‌ های جراحی سنتی پروستات شود.

متخصص اورولوژی با استفاده از تابش لیزر در شعاع و فرکانس خاص، می ‌توانند انواع بیماری‌ های پروستات از جمله بزرگی پروستات و سرطان پروستات را درمان کند. استفاده از لیزر درمانی در عمل پروستات بیشتر مختص افرادی است که با بزرگ شدن پروستات مواجه هستند. این جراحی می ‌تواند با بیهوشی کامل یا بیهوشی نخاعی اجرا شود که بستگی به شرایط فرد دارد. به دلیل اینکه این روش جراحی بدون برش در ناحیه شکم انجام می‌ شود، عوارض و دوره نقاهت کمتری را به همراه دارد.

متخصص ارولوژی که با ادامه تحصیل در این حوزه توانسته به مرحله فوق تخصص ارولوژی خود دست پیدا کند، با دانشی که کسب کرده است می تواند در زمینه سیستم ادراری مانند مثانه، کلیه ‌ها، حالب‌ ها (لوله ‌هایی که ادرار را از کلیه به مثانه منتقل می‌ کنند) و مجرای ادراری به درمان بیماری ها بپردازد.

این متخصص دانش بالایی در زمینه دستگاه تناسلی آقایان دارد که شامل بیضه‌ ها، آلت تناسلی، کیسه بیضه و پروستات می ‌شود و بیماری ‌های این بخش را نیز درمان می ‌کند. متخصصان اورولوژی در محیط ‌های مختلف از جمله بیمارستان، مراکز تخصصی یا مطب شخصی می‌ توانند خدمات خود را ارائه دهند.

متخصص ارولوژی چه بیماری هایی را درمان می کند؟

تکرر ادرار

معمولا افراد سالم در طول روز بین ۴ تا ۸ بار نیاز به دفع ادرار دارند. اما وقتی که فرد بیش از ۸ بار نیاز به دفع ادرار پیدا کند یا شب ‌ها از خواب بیدار شود، به احتمال زیاد دچار تکرر ادرار شده است. اگر تکرر ادرار با تب و درد و ناراحتی در ناحیه شکم همراه باشد، باید به متخصص مراجعه کرد.

ناباروری

در آقایان ناباروری می ‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد که با مراجعه به دکتر متخصص ارولوژی می ‌توان علت را تشخیص داد و درمان کرد.

عفونت ادراری

عفونت ادراری می ‌تواند به هر بخش از سیستم ادراری مربوط باشد. اما در بیشتر مواقع عفونت مربوط به مثانه و مجرای ادراری فرد می ‌شود.

بزرگ ‌شدن غده پروستات

بزرگ شدن غده پروستات یک بیماری شایع است که با افزایش سن در مردان دیده می‌ شود. این بیماری می ‌تواند مشکلاتی را در مثانه، مجاری ادرار و کلیه ‌ها ایجاد کند. یکی از علائم ادراری ناراحت ‌کننده این بیماری، مسدود شدن جریان ادرار از مثانه است.

مشکل در نعوظ

اختلال نعوظ و ناتوانی جنسی در واقع ناتوانی در نعوظ یا حفظ آن در طول رابطه جنسی است. اگر گاهی دچار این مشکل شده باشید، جای نگرانی نیست. اما اختلال نعوظ به طور مداوم در زندگی زناشویی تأثیر منفی داشته و اعتماد به ‌نفس را از بین می ‌برد.

بی ‌اختیاری ادرار

بی ‌اختیاری ادرار به معنای از دست ‌دادن کنترل مثانه است. این حالت می‌ تواند برای بسیاری از افراد شرم‌ آور باشد. بی ‌اختیاری ادرار دلایل مختلفی دارد. معمولا این بیماری در افراد مسن، زنانی که به‌ تازگی زایمان کرده‌ اند و پس از یائسگی دیده می ‌شود.

سرطان مثانه

سرطان مثانه انواع مختلفی دارد و در بیشتر مواقع از سلول ‌های داخلی‌ ترین پوشش مثانه شروع می‌ شود. وجود خون در ادرار مهم ‌ترین علامت سرطان است. اگر علاوه بر این نشانه هنگام ادرار درد دارید یا دچار مشکلات دیگری هنگام ادرار کردن هستید، باید به متخصص اورولوژی مراجعه کنید.

افتادگی مثانه

در زنان دیواره جلویی واژن نوعی تکیه‌ گاه برای مثانه است. با بالا رفتن سن یا عوامل دیگر ممکن است افتادگی مثانه ایجاد شود. در نتیجه مشکلات ادراری، ناراحتی و بی ‌اختیاری استرسی شخص را درگیر می ‌کند. افتادگی مثانه درجات مختلفی دارد و در حالت خفیف فقط بخش کوچکی از مثانه به داخل واژن می ‌افتد.

دکتر عمومی داخلی با تحصیل تکمیلی در حوزه ارولوژی می تواند به مرحله متخصص ارولوژی دست پیدا کند. این تخصص پزشکی با دانش کامل در زمینه سیستم ادراری مانند مثانه، کلیه ‌ها، حالب‌ ها (لوله ‌هایی که ادرار را از کلیه به مثانه منتقل می‌ کنند) و مجرای ادراری مرتبط است. اورولوژیست در زمینه دستگاه تناسلی آقایان شامل بیضه ها، آلت تناسل، کیسه بیضه و پروستات، دانش بالایی دارد و بیماری های این بخش را درمان می کند.

متخصص ارولوژی چه بیماری هایی را درمان می کند؟

در ادامه به برخی از شایع ‌ترین بیماری ‌هایی که توسط دکتر متخصص اورولوژی درمان می‌ شوند، اشاره می ‌کنیم:

سرطان کلیه ‌ها

سیستم کلیه مسئول دفع مواد زائد و کنترل فشارخون است. سرطان کلیه زمانی شکل می ‌گیرد که رشد غیر طبیعی سلول‌ ها در کلیه آغاز شود. علائمی همچون خون در ادرار، توده در کلیه، درد پهلو، خستگی، از دست‌ دادن اشتها، تب، درد استخوان و فشارخون بالا نشانگر سرطان کلیه می ‌باشند.

سنگ کلیه

در صورت وجود علائمی چون درد در پهلو، خون در ادرار و حالت تهوع، ممکن است با سنگ کلیه مواجه شوید. بیشترین سنگ ‌های کلیه اندازه نخودی دارند و از دستگاه ادراری عبور می ‌کنند. اما در مواقعی ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند. عواملی نظیر مصرف مایعات ناکافی، انسداد دستگاه ادراری یا سابقه خانوادگی افراد را در معرض این مشکلات قرار می‌ دهند.

عفونت کلیه

عفونت کلیه نوعی عفونت ادراری است که اغلب از مثانه شروع شده و به یک یا هر دو کلیه گسترش می ‌یابد. این نوع عفونت نیاز به درمان فوری دارد، زیرا در صورت عدم درمان ممکن است به کلیه ‌ها آسیب برساند.

بیماری غدد آدرنال

نارسایی غدد آدرنال یا بیماری آدیسون عارضه ‌ای غیر معمول است که در آن بدن به ‌اندازه کافی هورمون کورتیزول و آلدسترون تولید نمی‌ کند. این بیماری با علائمی مانند خستگی شدید، کاهش وزن، تیره شدن پوست، فشار و قند خون پایین و دردهای عضلانی همراه است.

زود انزالی

زود انزالی یا انزال زودرس نوعی اختلال در عملکرد جنسی است. در این بیماری فرد به ارگاسم می ‌رسد و مایع منی زودتر از زمانی که شخص و شریک جنسی بخواهد، خارج می ‌شود. اغلب افرادی که دچار زود انزالی هستند، قبل یا کمی بعد از دخول در حین مقاربت به انزال می ‌رسند. عوامل فیزیکی، شیمیایی و روانی می ‌توانند روی این مشکل تاثیر داشته باشند.

واریکوسل یا واریس بیضه به انبساط و پیچ خوردگی سیاهرگ های متصل در بخش بالایی کیسه بیضه یا اسکروتوم گفته می شود. بیضه ‌ها خون غنی از اکسیژن را از دو شبکه مویرگی در هر دو طرف بیضه تامین می‌ کنند. دو شبکه اصلی سیاهرگی (شبکه پامپینی ‌فرم) در هر طرف، مسئول انتقال خون بدون اکسیژن به سوی قلب هستند. بسته شدن شبکه پامپینی ‌فرم، علت اصلی واریس بیضه است.

واریکوسل شایع ترین عاملی است که می تواند باعث کاهش تولید و همینطور کیفیت اسپرم شود که در نتیجه باعث نازایی می شود. اما تاثیر آن همیشگی و قطعی نیست. پس می توان این بیماری را به عنوان یکی از علت های نازایی نام برد.

درمان واریکوسل با جراحی

پس از اینکه پزشک شما در طی معاینه تشخیص واریکوسل را برای قطعی دانست، سونوگرافی کالر داپلر (سونوگرافی رنگی) از عروق بیضه و آزمایش اسپرم برای شما تجویز می ‌شود. در صورتی که تشخیص واریکوسل در سونوگرافی تایید شود و در آزمایش اسپرم اختلال مشاهده شود، شما کاندید جراحی می ‌شوید.

جراحی میکروسکوپی یا همان میکروسرجری بهترین درمان برای تصحیح وریدهای معیوب است. متخصص ارولوژی در این جراحی با استفاده از میکروسکوپ، وریدهای مشکل دار را از بقیه بافت ها جدا کرده و آنها را می بندد.

از آنجایی که زمان جراحی بسیار کوتاه است (حدود ۲۰ تا ۲۵ دقیقه در موارد یک ‌طرفه و ۴۵ دقیقه در موارد دو‌طرفه)، نیازی به بیهوشی عمیق ندارید و می ‌توانید جراحی را از طریق خواب عمیق (Deep Sedation) یا بی حسی موضعی (Local) انجام دهید. بیمار تا ۴ ساعت پس از اتمام جراحی تحت نظر بوده و پس از آن می ‌تواند مرخص شود.

هزینه عمل واریکوسل چقدر است؟

هزینه عمل واریکوسل بدون بیمه به شرح زیر است:

مراقبت های بعد از جراحی واریکوسل

توصیه می شود که تا 2 هفته بعد از جراحی از انجام فعالیت های جنسی خودداری کنید. همچنین بهتر است حداقل 3 ماه پس از عمل، آزمایش اسپرم انجام دهید. بعد از جراحی میکروسرجری، بیماری پس از 2 الی 3 روز می تواند کارهای روزانه و فعالیت های خود را انجام بدهد. در صورتی که فعالیت همراه با فشار فیزیکی شدید یا بلند کردن اشیاء سنگین باشد، ممکن است به حدود یک تا دو هفته زمان نیاز باشد تا به وضعیت قبلی بازگردد.

درست است که لمینت و کامپوزیت هر دو برای ترمیم مشکلات ظاهری دندان ها مانند تغییر رنگ، شکستگی دندان و یا هم اندازه نبودن دندان ها مورد استفاده قرار می گیرند، اما تفاوت مواد مورد استفاده در آنها باعث تفاوت هایی بین این دو روش ترمیمی شده است که در ادامه به معرفی آنها خواهیم پرداخت.

تفاوت لمینت و کامپوزیت در مراحل نصب روکش دندانی

یکی از مسائل مهم در تفاوت لمینت و کامپوزیت، مراحل ساخت و زمان مورد نیاز برای تهیه روکش‌ ها است. روکش های لمینت به دلیل اینکه از پرسلن ساخته می شوند نیزا دارند تا طی مراحل پیچیده ای در لابرتوارهای دندانپزشکی ساخته شوند. اما کامپوزیت دندان در همان جلسه اول بر روی دندان ها قرار می گیرد.

هزینه اجرای کانپوزیت و لمینت دندان

یکی از جنبه‌ های مهم در تفاوت لمینت و کامپوزیت، هزینه‌ های مرتبط با دندانپزشکی است. به عبارت دیگر، اختلاف قیمت بین لمینت و کامپوزیت به وضوح قابل تشخیص است. البته نکاتی چون مقدار تراش دادن دندان ها و آماده‌ سازی آنها، تکنیک استفاده شده برای نصب روکش دندان، و نوع مواد مصرفی و ... بر قیمت تاثیر گذارند.

با این حال، به طور کلی هزینه لمینت‌ دندان به مراتب بیشتر از کامپوزیت است. قیمت ونیرهای پرسلن تقریبا دو برابر ونیرهای کامپوزیت است. دلیل اصلی این اختلاف این است که روکش‌ های پرسلن یا سرامیکی باید در لابراتوار تهیه شوند و برای ایجاد آنها نیاز به دقت و زمان بیشتری است. از این رو، هزینه لمینت سرامیکی نسبت به روکش ‌های کامپوزیتی بیشتر است.

میزان دوام و استحکام کامپوزیت و لمینت دندان

یکی از جنبه های مهمی که هنگام انتخاب نوع روکش دندانی باید در نظر گرفت، مدت زمان دوام این روکش ها است. از این نظر، لمینت دندان به صورت چشمگیری برتری دارد و دوام آن بسیار بیشتر از کامپوزیت دندان است. لمینت دندان می توانند 10 تا 15 سال دوام بیاورند در حالی میانگین عمر مفید روکش های کامپوزیتی بین 5 تا 7 سال است.

تفاوت لمینت و کامپوزیت از نظر درمان شکستگی‌ ها

روکش کامپوزیتی به راحتی می ‌تواند در صورت آسیب دیدن ترمیم شود، در حالی ‌که روکش ‌های چینی تعمیر ناپذیر هستند. بنابراین، در صورت شکستگی یا خرابی، کامپوزیت را می ‌توان به راحتی ترمیم کرد اما لمینت را باید کلا تعویض کرد.

میزان طبیعی بودن لمینت و کامپوزیت

روکش‌ های پرسلن به دندان ‌ها ظاهری طبیعی ‌تر و زیباتر می ‌بخشند. ذرات پرسلن بهتر از کامپوزیت انتشار نور را دارند و با لایه لعاب سطحی که قبل از پخت در روکش ‌های چینی اعمال می ‌شود، زیبایی و درخشندگی بیشتری به آنها می ‌بخشد.

پروتز ایمپلنت دندانی با کاشت یک پایه میله ای در استخوان فک و تاج مصنوعی  بر روی آن، دندان های از دست رفته را جایگزین می کند. معمولا در روش های دیگر کاشت پروتز دندانی زمان زیادی لازم است تا فرآیند آن کامل شود. اما در روش دیجیتال، کار کاشت را فقط در یک جلسه و با کمترین درد ممکن انجام می دهند.

 در واقع ایمپلنت دیجیتال با به کار بردن تجهیزات پیشرفته و عکس برداری از فک و دهان و داده کامپیوتری ایمپلنت را طراحی و آماده می کند. بنابر این در حال حاضر تنها برخی از کلینیک های دندانپزشکی و دندانپزشکی شبانه روزی این روش درمانی را ارائه می دهند.

چگونگی انجام ایمپلنت دیجیتال

انجام این نوع ایمپلنت نیازمند استفاده از مدلسازی کامپیوتری می باشد. طی بررسی سه بعدی استخوان و فک، موقعیت رشته های عصبی و مکان درست قرار گیری آن ها به طور واضح نشان داده می شود.

این داده های کامپیوتری باعث می شود که با کمترین خطا، کوچکترین شکاف را در لثه ایجاد کرد و عمل کاشت را انجام داد. پس ۳ مرحله ی اصلی در کاشت دیجیتالی دندان صورت می گیرد:

• اسکن و عکس برداری از دهان و دندان
• ساخت مدل سه بعدی به کمک کامپیوتر
• کاشت و جایگذاری پروتز ها

تفاوت ایمپلنت دندان معمولی با ایمپلنت دیجیتال

تفاوت ایمپلنت دیجیتال با ایمپلنت معمولی شامل موارد زیر می شود:

دقت: در روش دیجیتال به خاطر طراحی سه بعدی و کامپیوتری دقت درمان بسیار بالاست. ریسک خطای دید و کاهش دقت در روش معمولی وجود دارد.

تعداد جلسات: ایمپلنت دیجیتال در مدت کوتاه تر و تعداد جلسات کمتری انجام می ‌شود.

میزان تهاجمی بودن: میزان تهاجم در ایمپلنت دیجیتال کم است، در نتیجه دوره بهبودی سریع‌ تر است. در روش سنتی آن میزان تهاجم بیشتر است و احتمال بروز عوارض افزایش می یابد.

نتایج ظاهری: کاشت دیجیتال به دلیل طراحی مناسب با شکل و رنگ دندان ‌های طبیعی نتایج ظاهری طبیعی‌ تری دارد.

هزینه: روند بهبودی و مراحل درمان در روش دیجیتال کوتاه ‌تر است، در نتیجه هزینه کمتری دارد. در روش سنتی ایمپلنت دندان روند درمان و زمان مراجعه به دندانپزشک طولانی‌ تر است که هزینه آن بالاتر می ‌شود. هزینه کاشت دندان وابسته به شرایط مختلفی است. عواملی که مشخص ‌کننده هزینه ایمپلنت دندان می ‌باشند عبارتند از:

• تعداد دندان‌ هایی که با استفاده از ایمپلنت قرار است جایگزین شوند
• نوع ایمپلنت مورد استفاده
• روش درمانی مورد نظر
• نوع روکش نصب ‌شده بر روی ایمپلنت
• استفاده از درمان‌ های جانبی مانند پیوند استخوان یا درمان لثه برای کاشت ایمپلنت دندان

انجام اقدامات زیبایی برای اصلاح طرح لبخند امروزه محبوبیت زیادی پیدا کرده است و افراد با توجه به نیازهای خود روش های مختلفی را انتخاب می کنند. یکی از این اقدامات رایج برای بهبود زیبایی لبخند استفاده از انواع روکش های دندانی است که لمینت دندان و کامپوزیت دندان دو گزینه رایج آن هستند.

چرا از لمینت یا کامپوزیت استفاده می ‌شود؟

در کل، لمینت و کامپوزیت دندان به عنوان یک راهکار زیبایی برای اصلاح ایرادات دندان ‌ها به کار می ‌روند. در این روش‌ ها، مواد نازکی بر روی دندان ‌ها قرار می ‌گیرند تا مشکلات مختلفی از جمله بدرنگی، فواصل باز بین دندان ‌ها، ترک ‌ها، شکستگی ‌ها و بهم‌ ریختگی دندانی را بهبود دهند.

کاربرد کامپوزیت دندان

• اصلاح طرح لبخند
• پوشاندن بد رنگی و زردی دندان‌ ها
• درمان شکستگی جزئی دندان
• برطرف کردن نامنظمی ‌ها جزئی دندان‌ ها

مراحل انجام کامپوزیت

هزینه کامپوزیت دندان با توجه به مراحل انجام آن که به شرح زیر هستند، تعیین می‌ شود.

• مشاوره و معاینه برای تعیین اینکه آیا نیازی به کامپوزیت است یا خیر
• معاینه و عکسبرداری از دندان‌ ها برای تشخیص پوسیدگی و آسیب به ریشه دندان و ترمیم پوسیدگی و عصب کشی آن‌ ها
• بررسی وضعیت لثه که در صورت وجود بیماری باید توسط متخصص درمان شود.
• بررسی وضعیت دندان ‌ها از نظر بی ناظمی که در صورت نامرتبی بیش از حد نیاز به انجام ارتودنسی است.
• قالب گیری از دندان‌ ها برای ساخت روکش ‌های کامپوزیتی
• ساخت روکش ‌های از روی قالب مورد نظرتوسط دندانپزشک توسط خمیر مخصوص
• نصب روکش‌ ها توسط نور رنگی و چسب مخصوص
• پولیش دندان برای طبیعی به نظر رسیدن روکش‌ ها

مزایای کامپوزیت دندان

کامپوزیت دندان با توجه به شرایط زیرگزینه مناسبی برای افراد است:

• اصلاح طرح لبخند و زیبایی در دندان‌ ها
• ارزان بودن هزینه کامپوزیت دندان نسبت به روکش‌ های لمینتی
• امکان ترمیم بعد از شکستگی روکش ‌ها
• قابل بازگشت بودن
• عدم تراش دندان

معایب کامپوزیت دندان

این روش درمانی همانند سایر روش‌ های زیبایی دارای معایبی است که به شرح زیر هستند:

• مقاومت کم در برابر شکستگی و ضربه
• مستعد لکه و تغییر رنگ در صورت مصرف مواد غذایی رنگی
• ایجاد حساسیت و پوسیدگی دندان درهنگام نصب نادرست توسط دندانپزشک بی تجربه
• امکان جدا شدن و افتادن روکش ‌ها در صورت مراقبت نادرست از آن ‌ها
• ایجاد عفونت و حساسیت دندان در صورت عدم رعایت بهداشت دهان و دندان

ممکن است افراد به دلایل مختلفی دندان های خود را از دست بدهند. روش های متفاوتی برای جایگزینی این دندان از دست رفته به کار می روند که یکی از رایج ترین آنها ایمپلنت دندان است. ایمپلنت دندان یک میله کوچک و پیچی شکل است که از طریق یک جراحی کوچک در استخوان فک بیمار جا داده می شود. این میله در استخوان فک جوش خورده و به عنوان پایه دندان عمل می کند. سپس تاج مصنوعی دندان بر روی آن متصل می شود و به عنوان یک دندان طبیعی دیده می شود.

ایمپلنت دیجیتال چیست؟

حوزه دندانپزشکی مانند سایر حوزه ها روز به روز به منظور راحتی زندگی بیماران، دستخوش تغییرات و پیشرفت های متفاوتی شده است. ایمپلنت دندان نیز از این قاعده مستثنی نیست. ایمپلنت دیجیتال یک نسل پیشرفته از ایمپلنت دندان است که مراحل انجام آن با جدیدترین فناوری های علم دندانپزشکی انجام می شود. پیشرفت‌ های علم و ابزارهای دندانپزشکی، باعث تمرکز بیشتر بر روی اجزای دیجیتال در این حوزه شده است.

با اینکه رضایت افراد از ایمپلنت دیجیتال به نسبت نوع سنتی و معمولی آن بیشتر است، اما این روش مناسب همه افراد نیست و در شرایط خاصی توصیه می شود.

روش کاشت ایمپلنت دیجیتال چگونه است؟

ایمپلنت دندان دیجیتال با بهره‌ گیری از فناوری سه بعدی و بدون نیاز به جراحی ساخته می‌ شود. در این روش، ابتدا با توجه به ابعاد استخوان فک، مدل کامپیوتری طراحی می ‌شود و سپس با برش حداقلی و بدون نیاز به بخیه، اقدام به کاشت می‌ شود که باعث کاهش حداقلی درد می ‌شود. در فرآیند اجرای این روش، از مدل ‌سازی سه بعدی کامپیوتری برای بررسی موقعیت رشته‌ های عصبی و وضعیت استخوان فک استفاده می‌ شود. این اطلاعات به دندانپزشک کمک می ‌کنند تا با حداقل برش یا شکاف در فک، ایمپلنت دندان را اعمال نماید.

اگر استخوان فک بیمار تراکم و قطر کافی نداشته باشد، پیوند استخوان انجام می شود. سپس با استفاده از اسکنر سه بعدی، اطلاعات کافی از وضعیت دندان و فک بیمار به دندانپزشک داده می شود تا بتوان ایمپلنت دیجیتال را طراحی کنند.

پس از آماده شدن پایه ‌های ایمپلنت دیجیتال، دندانپزشک با استفاده از بی‌ حسی، برش بسیار کوچک و سطحی روی لثه ایجاد می شود تا پایه ایمپلنت در آن قرار بگیرد. بعد از 8 تا 12 هفته و بعد از جوش خوردن پایه ایمپلنت به استخوان فک، تاج دندان بر روی پایه قرار داده می شود.