در تصوير زير بخشهاي مختلف يك دندان به همراه بافتهاي اطراف آن را مشاهده ميكنيد. براي درك بهتر تصوير، ميتوانيد به طور خلاصه درباره هر بخش دندان، توضيحاتي در ادامه بخوانيد
مينا (Enamel)
ميناي دندان سختترين بافت بدن انسان است. اين بافت سفيد رنگ است و عاج دندان يا همان دنتين را احاطه كرده است. از آنجا كه هيچ سلول زندهاي در داخل ميناي دندان وجود ندارد، اين لايه نميتواند آسيب ناشي از پوسيدگي دندان يا ساييدگي دندانها را خودش و به صورت خود به خود برطرف كند. در نتيجه آسيبهاي وارده به ميناي دندان تنها با كمك دندانپزشك (و به شكل تخصصي توسط متخصص ترميمي و زيبايي دندان) برطرف يا ترميم ميشود.
تاج آناتوميكال دندان (Anatomical Crown)
تاج آناتوميكال تنها بخش قابل مشاهده دندان انسان است كه از لثهها بيرون آمده. تاج توسط ميناي دندان احاطه شده است. زماني كه تاج دندان به شكل جدي آسيب ميبيند و نياز به ترميم گسترده دارد، از روكش دندان(روكش هاي تمام سراميك و...) كه كاملا از نظر ظاهري مشابه تاج دندان طبيعي انسان است براي ترميم و بازسازي آن استفاده ميشود.
لثه (Gum يا Gingiva)
لثه نوعي بافت نرم و تقريبا صورتي رنگ است كه ريشههاي دندان را احاطه كرده و از آنها محافظت ميكند. اين بافت همچنين دندانهايي كه هنوز در نيامدهاند را محافظت ميكند.
بيشتر بدانيم : جراحي زيبايي لثه
اتاقك پالپ (Pulp Chamber)
پالپ چمبر يا اتاقك پالپ يك حفره وسيع در قسمت مركزي (در داخل ) تاج آناتوميكي است و اندازه آن بزرگتر از حفره پالپ ريشه (كانال ريشه دندان) است. پالپ، بافت نرم دندان است كه حاوي اعصاب، رگهاي خوني و بافت همبند است.
عاج (Dentin)
عاج يا دنتين يك لايه بين ميناي دندان و سمنتوم است. عاج شامل تعداد زيادي لولههاي كوچك توخالي كانال مانند است. زماني كه لايه محافظ عاج يعني مينا آسيب ميبيند و يا اصطلاحا با تحليل ميناي دندان روبرو ميشويم، علاوه بر احتمال ايجاد حساسيت دندان، روند سايش و تحليل دندان به شدت افزايش مييابد.
استخوان فك يا بخش آلوئولار استخوان فك (Alveolar Bone)
استخوان الوئولار به بخشي از استخوان فك گفته ميشود كه ريشه دندانها را احاطه كرده است.
كانال ريشه دندان (Root Canal)
پالپ نه تنها در داخل تاج دندان، كه در داخل ريشه دندان نيز وجود دارد. به مسير باريك داخل ريشه دندان كه حاوي پالپ دندان است كانال ريشه گفته ميشود.
شيار لثهاي (Gingival sulcus)
شيار لثه به فاصله يا فضاي خالي و اندك بين دندان و لثه گفته ميشود. حتي افرادي كه دندانهاي سالمي دارند عموماً اين فاصله را دارند. عمق شيار لثه معمولا 1 تا 2 ميلي متر است. وقتي اين فضا به دليل التهاب لثه عميقتر مي شود، به آن پاكِت پريودنتال يا پاكِت لثه ميگويند.
بيشتر بدانيم : بستن فاصله بين دندان ها