نحوه روكش دندان بستگي به نوع روكش فرد دارد. در ادامه اين مقاله از كلينيك دندانپزشكي جنت آباد شما را با انواع روكش ها دندان اشنا خواهيم كرد.
روكشهاي چيني
براي قرار دادن روكشهاي چيني، دندانپزشك ابتدا مقداري مينا از دندانها برداشت ميكند.
پس از بازديد اوليه، آنها قالب را به آزمايشگاهي ميفرستند كه روكشهاي سفالي سفارشي را درست ميكند. دندانپزشك ممكن است روكشهاي موقتي روي دندانها بگذارد، درحاليكه فرد منتظر است، آزمايشگاهها دندانهاي دائمي را بسازند.
در قرار بعدي، دندانپزشك آزمايش ميكند آيا روكشها متناسب هستند و رنگ خوبي دارند ، باعث بهبود طرح لبخند مي شود؟ در صورت لزوم، هرگونه اقدامات بهبودسازي را انجام ميدهند. سپس، دندانپزشك روكشها را روي دندانها ميبندد.
روكشهاي كامپوزيت بر پايه رزين
براي قرار دادن روكشهاي كامپوزيت مبتني بر رزين، دندانپزشك با تميز كردن، تغيير شكل و آمادهسازي دندان شروع ميكند. بعد از آمادهسازي دندانها، مواد كامپوزيتي را ميچسبانند و خشك ميكنند. آنها رنگ را طوري تنظيم ميكنند كه روكشها دردهان فرد طبيعي به نظر برسند.
سپس، دندانپزشك از نور براي خشك و سخت شدن مواد كامپوزيت دندان استفاده خواهد كرد. هنگاميكه روكشها سفت شد، دندانپزشك آنها را صاف و صيقل ميدهد، بهطوريكه دندانها طبيعي به نظر برسند.
بيشتر بدانيم : دندانپزشكي كودكان
مراقبتهاي بعدي
بعد از قرار دادن روكش، ممكن است دنداپزشك بخواهد آنها را در قرار ملاقاتهاي بعدي بررسي كند. در اين مدت، آنها اطمينان حاصل ميكنند كه روكشها در جاي خود قرارگرفتهاند و براي استفادهكنندگان راحت هستند.
اينيك فرصت خوب براي فرد است كه اگر هر يك از روكشها احساس ناراحتي ايجاد كنند به دندانپزشك بگوييد، زيرا دندانپزشك ميتواند به رفع آنها كمك كند.
گفتهشده، ازآنجاكه ممكن است روكشها بهمرورزمان لكهدار شوند، ممكن است فرد بخواهد از قهوه، چاي و همچنين موارد ديگري كه باعث ايجاد لك دندان ميشود، اجتناب كند تا ماندگاري آنها بيشتر شود.
دندانپزشك همچنين ممكن است شمارا به پرهيز از موارد زير توصيه كند
- گاز گرفتن اجسام سخت
- گاز گرفتن ناخن
- استفاده از محافظ دهان
- ساييدن دندانها و دندانقروچه
- جويدن غذاهاي بسيار سخت
- باز كردن وسايل با دندان
افراد حتي با داشتن روكش روي دندان، بازهم ميتواند دچار حفره و خرابي دندان شود، بنابراين رعايت بهداشت دهان و دندان، ازجمله مسواك زدن دو بار و نخ دندان كشيدن بسيار مهم است.
با مراقبت مناسب، فرد ميتواند روكشهايش را حدود ۱۰ سال بدون كوچكترين خرابي ممكن داشته باشد. بعدازاين مدت، ممكن است لازم باشد كه روكشهاي ديگري جاي آنها را بگيرد.
طول عمر روكشها ممكن است بسته به موادي كه دندانپزشك استفاده كرده و مراقبت فرد از آنها متفاوت باشد.
بيشتر بدانيم: درمان هاي ارتودنسي دندان